നല്ല കുട്ടി സിൻഡ്രോം

Well written!

അകക്കണ്ണ്

ഞാനൊരു നല്ല കുട്ടിയായിരുന്നു
അനുസരണയായിരുന്നു കൂട്ട്
പേടിയും വിശ്വാസവും ആവോളം,
തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങിക്കിടന്ന ചോദ്യങ്ങൾ അനവധി

ഞാനൊരു നല്ല കുട്ടിയായിരുന്നു
മിടുക്കനായിരുന്നു പഠനത്തിൽ
ജോലി തന്നെ ജീവിതവിജയമെന്നും
ആവർത്തനം തന്നെ ജീവിതമെന്നും
അതിനാൽ ഇതു തന്നെ സുരക്ഷിതമെന്നും കരുതിപ്പോന്നു

ഞാനൊരു നല്ല കുട്ടിയായിരുന്നു
പാട്ട് പാടി ജീവിക്കാനാവില്ലെന്ന് എന്നെ ആരോ പഠിപ്പിച്ചിരുന്നു
എന്നാലത് ദൈവീകമാണെന്നും പാരലലായി കൊണ്ടുനടക്കണമെന്നുമുള്ള
ഉപദേശവും ഞാൻ ശിരസ്സാവഹിച്ചിരുന്നു
കല കൊണ്ട് മാത്രം കലത്തിൽ കഞ്ഞി വേവില്ലെന്ന് എന്നെ ധരിപ്പിക്കാൻ
എനിക്ക് ചുറ്റും ധാരാളം ജീവിതങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു

ഞാനൊരു നല്ല കുട്ടിയായിരുന്നു
മുതിർന്നവരോട് ബഹുമാനം ‘കാണിക്കാൻ’ ഞാൻ പരിശീലിച്ചിരുന്നു
ആദ്യം കയ്ച്ചാലും പിന്നെ മധുരിയ്ക്കുന്ന നെല്ലിക്കയോട് പ്രിയമായിരുന്നു
വിവാഹവും സന്താനോൽപ്പാദനവും എല്ലാരും ചെയ്യേണ്ടതാണെന്നും
‘അതിന്റേതായ’ സമയത്ത് എല്ലാം ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ കുഴപ്പമാണെന്നും ധരിച്ചിരുന്നു
പെണ്ണിനെ പോറ്റുന്നവനാണ്‌ ആണെന്ന് പഠിച്ചു വെച്ചിരുന്നു
സർക്കാർ ജോലിയായാൽ ജീവിതം സുഭദ്രമാണെന്നും കരുതിയിരുന്നു

ഞാനൊരു നല്ല കുട്ടിയായിരുന്നു
ജീവിതത്തിന്റെ നാലുപാടും സ്ത്രീവിരുദ്ധതയും ജെൻഡർ പോലീസിങ്ങും
പഴകി ജീർണ്ണിച്ചിരിക്കുന്നത് കാണാനുള്ള കണ്ണെനിക്കില്ലായിരുന്നു
പകരം എല്ലാറ്റിലുമുള്ള ‘നല്ലത്’ മാത്രം കാണുന്ന ഉത്തമപുത്രനായിരുന്നു
‘ദുശ്ശീലങ്ങളേ’തുമില്ലാത്ത ഐഡിയൽ ജീവിതം ഇരുപത്തിയൊന്നാം വയസ്സിൽ-
ത്തന്നെ നേട്ടങ്ങളുടെ പാരമ്യത്തിലെത്തിച്ചിരുന്നു
എന്നിട്ടും ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കാതെ, വിനയം കൈ വിടാതെ നിന്നത്
‘നല്ല കുട്ടി’ എന്ന ലേബലിന് വേണ്ടിയായിരുന്നു

എന്നിട്ടും എപ്പോഴാണ് ഞാൻ ചീത്ത കുട്ടിയായത്?
അനുസരണയില്ലാതായപ്പോഴോ?
ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോഴോ?
ഏറ്റവും സുരക്ഷിതമെന്ന് കരുതിയ വഴിയിൽ നിന്ന്
തിരിഞ്ഞു നടന്നുതുടങ്ങിയപ്പോഴോ?

എപ്പോഴാണ് ഞാൻ ചീത്ത കുട്ടിയായത്?
സ്ത്രീവിരുദ്ധവും ജാതീയവുമായ…

View original post 122 more words